Ύπνος

Πάνω στο  λόφο σού 'στρωσα πευκοβελόνες
κι έρριξα πάνω τους αχτίδες ήλιου κι από πάνω
σού 'στρωσα ένα χαμόγελο να μην κόβεται το κορμί σου.

Κι είπα στο χρόνο να μη σε ξυπνήσει.
Ή, πιο καλά, να σε ξυπνήσει όσο μπορούσε αργότερα, 
γιατί πολλές φορές τα πράγματα γίνονται μια φορά
κι ας είναι οι μέρες όλες ίδιες και ο ήλιος αιώνιος.



Νικηφόρος Βρεττάκος