Ταξίδι

Έσπαγα το κορμί σου σα ζαχαροκάλαμο
σε κάθε κόμπο κάθε άρθρωση
ρουφώντας από τις ρωγμές χυμό.
Κι εσύ διαρκώς αναδυόσουν πιο ακέρια
με σκέπαζες με την πολύβουη φυλλωσιά σου
την αρμυρή δροσιά της θαλασσινής σου νύχτας
και με ταξίδευες όλο τον δρόμο
από το αγρίμι ως τον άνθρωπο


Causa

Κάθε που ξημερώνει
μισώ τη μέρα
που μ' εμποδίζει
να σε σκέφτομαι.


Πρόφαση

Ξεκίνησα να γράψω κάτι
μα το ξέχασα.
Δεν υπήρχε τίποτ' άλλο
από σένα.


Ποινή

Κάθε που θέλω να τιμωρήσω τον εαυτό μου
λιγοστεύω τις φορές που σε κοιτάω.


Διαπιστώσεις γνωστών πραγμάτων

Από παντού η φωτιά.
Κι όμως τα ρόδα ψάχνουν για τη θέση τους
λίγο πιο κείθε από τον ίσκιο σου
λίγο πιο δώθε από τη σάρκα σου.

Τα ρόδα
κι η φωτιά
που δεν μπορούν να σ' αντικαταστήσουν.


Τέλος του καλοκαιριού

ΙΙ

Χωρίς να σε βλέπω χωρίς να σου μιλάω
Χωρίς ν’ αγγίζω ούτε μια σκιά απ’ το βήμα σου
Χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα ‘θελες να μείνω;
Μη με πιστεύεις, σε τίποτα μη με πιστέψεις.
Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματά μου
Όταν ανασκευάζω το χαμόγελό σου
Όταν αποκαλώ την ομορφιά φθαρτό περίβλημα
Μη με πιστεύεις – κι όμως σου λέω την αλήθεια.
Δεν την αντέχω αυτή τη μάταια ελπίδα
Να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη
Μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή.

VIII

Η απόφασή μου να μην σε συλλογιέμαι 

είναι μήπως και σώσω ό,τι μπορώ να σώσω

κρύβοντας λίγες σπαταλημένες μέρες

βαθιά μέσα στη μνήμη, ρίχνοτας

τις άλλες μέρες από πάνω σα λιθάρια.

Ο σουγιάς

Τα μάτια σου άνοιγαν τα πλευρά μου

όπως ένας σουγιάς ανοίγει μια παλιά κονσέρβα

και χύνεται το σαπισμένο υλικό της.


Τίτος Πατρίκιος


(ποιήματα από το βιβλίο "Λυσιμελής Πόθος", Κίχλη, 2014)