Από Δευτέρα σε Τρίτη

(...) Eκείνους που κόβουν την αγάπη στα μέτρα τα δικά τους κι όχι στα μέτρα της αγάπης, που τη Δευτέρα σου λένε σ' αγαπάω και την Τρίτη δεν γυρίζουν να σε κοιτάξουν, τη Δευτέρα σου λένε δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα και την Τρίτη σου λένε δεν αντέχω να είμαστε άλλο μαζί, τη Δευτέρα σου λένε μαζί θα το περάσουμε αυτό και την Τρίτη σου λένε πρέπει να σταθείς στα πόδια σου, πρέπει να κοιτάξει ο καθένας τον εαυτό του, τη Δευτέρα σου λένε θέλω να ζήσουμε μαζί για πάντα και την Τρίτη σου λένε τι εννοείς ότι μπήκα στη ζωή σου, ότι σου γάμησα τη ζωή και τώρα φεύγω σαν να μην τρέχει τίποτα, τι εννοείς, δεν σε καταλαβαίνω -μήπως σε αποπλάνησα και δεν το ξέρω;- τους ανθρώπους που τη Δευτέρα σου λένε είσαι η γυναίκα ή ο άντρας της ζωής μου και την Τρίτη σου λένε γίνεσαι πολύ φορτική, γίνεσαι πολύ κουραστικός, μην ξαναστείλεις μήνυμα, μη μου ξανατηλεφωνήσεις (...) τους ανθρώπους που σε ξέχασαν από Δευτέρα σε Τρίτη και περνάνε τις μέρες και τις νύχτες τους με παρέες στις καφετέριες και τα μπαρ, ενώ εσύ θυμάσαι τα πάντα -κάθε στιγμή, κάθε λέξη, κάθε φιλί, κάθε νύχτα, κάθε πρωί- κάθε ψίθυρο, κάθε βογγητό, κάθε αγκαλιά, κάθε χαμόγελο και κάθε γέλιο, θυμάσαι, θυμάσαι, θυμάσαι, και πολεμάς (...) Πολεμάς να μάθεις να μη θυμάσαι.

Χρήστος Οικονόμου

(απόσπασμα από το βιβλίου "Το Καλό Θα 'ρθει από τη Θάλασσα", Πόλις, 2014)