Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Λέξεις




Όταν φεύγω από σένα
δεν ξέρω τι να κάνω μ' εμένα.
Κυλάω σαν κέρμα στο πεζοδρόμιο.
Πετάω σαν σακούλα στον αέρα.
Τρακάρω την πραγματικότητα.
"Έχεις τραπεί σε σιγή" ξεφωνίζει.
Μη μου ζητάς να μιλήσω.
Έχει σφηνώσει στο στήθος μου όλο το αλφάβητο.
Ζήτα μου να σε φιλήσω.
Ζήτα μου να σε φτύσω, να σε κατουρήσω.
Ζήτα μου να πέσω στα τέσσερα να γλείφω τα χνάρια σου.
Ζήτα μου να σε φροντίσω, να σε αγαπήσω.
Ζήτα μου να σε χτυπήσω.
Ζήτα μου την αναπνοή μου.
Στη χαρίζω.
Μη μου ζητάς να μιλήσω.
Αν μιλήσω,
ό,τι έχει ως τώρα ειπωθεί θα ξεπέσει.
Θα βγει από το στόμα μου μουσική,
ένα σμήνος αγάπης και χιόνι.
Ίσως κι αλλά που δεν ξέρω.
Σαν κύμα θα σε σηκώσουν
και μαζί θα συντριβείτε στην επόμενη παύση.
Οι λέξεις θα σ' αλλάξουν.
Θα γίνεις απαλός.
Ένας φάρος εγώ.
Να θαυμάζεις.
Να μικραίνεις.
Μη ζητάς να μιλήσω.
Είμαι φρικτά καλή στις λέξεις
όταν τελικά τις ορίσω.
Εγώ δεν ζήτησα τίποτα από 'σένα.
Μόνο εμένα





Τόνια Κοσμαδάκη








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου