Τα θέλω μου

Βγήκα απ' το δωμάτιο. Έχω διαβάσει όλα μου τα βιβλία και τα αφήνω να στέκονται πια σκονισμένα στο ράφι. Το κρεβάτι μου στρωμένο. Μόνο σε μιαν άκρη δεν ίσιωσα τις ζάρες. Μοιάζουν με τις συσπάσεις του προσώπου σου όταν κάναμε έρωτα. Μου θυμίζουν τα λόγια,

σε θέλω πολύ. Σε σκέφτομαι και θέλω να σε φιλήσω παντού. Να γευτώ κάθε σου εκατοστό. Να σε γλείψω. Θέλω να δω πως σε διαπερνά η ηδονή και να μυρίσω το άρωμά της. Θέλω να σε δω να μου ζητάς κι άλλο. Να σε δω να μου ζητάς έλεος. Θέλω να μετρήσουμε τις αντοχές μας. Θέλω να χύσω όλα μου τα υγρά για πάρτη σου και να μην αφήσω να πάει χαμένο κανένα δικό σου υγρό. Να δοκιμάσω τον ερωτευμένο ιδρώτα σου. Να μην θυμόμαστε την ώρα και να μην ξέρουμε που αρχίζει το σώμα σου και που το δικό μου. Θέλω να γίνουν τα χέρια σου δικά μου μέλη. Να γίνουμε ένα. Θέλω να φιλήσω κάθε σου σπόνδυλο. Να βρω που λυγίζεις, να σου δώσω δύναμη. Να βρω που πονάς, να σε γιατρέψω. Θέλω να με παρακαλάς να σου κάνω τα χατίρια και γω να σου τα διπλασιάζω. Θέλω να μην μπορείς να αναπνεύσεις. Θέλω να με ορίζεις. Να καθορίζεις την ζωή μου, το είδος μου. Να σε ψηλαφίσω με χέρια και χείλια ενώ έχω τα μάτια μου κλειστά. Να είσαι το βιβλίο της ζωής μου. Να σε ξεφυλλίζω, να σε μάθω απέξω και ανακατωτά, να σε αποστηθίσω. Θέλω να μην με αφήνεις να φύγω από πλάι σου. Θέλω να μην σε αφήνω να βγεις από μέσα μου. Να βουλώσεις όλες μου τις τρύπες. Θέλω να αναριγάς τη σάρκα μου πριν μ' αγγίξεις. Θέλω να μεταγγίσεις τη μυρωδιά σου, να μυρίζω εσύ. Θέλω να κάνεις το περίγραμμά μου στα σεντόνια σου, να ταιριάζω μόνο εγώ τις στιγμές που καις ή κοιμάσαι. Θέλω να κάνω το περίγραμμά σου στα ίδια σεντόνια και να ταιριάξουν τα σχήματά μας, σαν του παζλ. Θέλω να γίνεις το παιχνίδι μου, το φαί μου,  το νερό μου, ο ύπνος μου. Θέλω να γίνεις άνθρωπος ζωτικής σημασίας. Να αναπνέω στον ρυθμό σου. Να λέω ήλιος και να εννοώ εσένα, να λέω βροχή και να σαι εσύ, να λέω ζωή να σαι πάλι εσύ, να λέω αγάπη και έρωτας και να σαι εσύ, μόνο εσύ. Να μην ξέρω άλλη ζωή από την δική μας. Να λέω εγώ και να εννοώ εμείς, να λες εγώ και να εννοείς πάλι εμείς. Να μην υπάρχει μόνο του κανένα εγώ. Να είμαστε εμείς, ένα εγώ. Το εγώ μας που είναι προς το παρόν δύο.

Σε περιμένω πια στη θάλασσα. Έλα. Σας προσκυνώ.

Ερασιτέχνης Άνθρωπος