Γκρίζα

Κυττάζοντας ένα οπάλλιο μισό γκρίζο
θυμήθηκα δυο ωραία γκρίζα μάτια
που είδα· θά 'ναι είκοσι χρόνια πρίν...

Για έναν μήνα αγαπηθήκαμε.
Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη,
για να εργασθεί εκεί, και πια δεν ιδωθήκαμε.

Θ’ ασχήμισαν — αν ζει — τα γκρίζα μάτια·
θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο.

Μνήμη μου, φύλαξέ τα συ ως ήσαν.
Και, μνήμη, ό,τι μπορείς από τον έρωτά μου αυτόν,
ό,τι μπορείς φέρε με πίσω απόψι.


Κωνσταντίνος Καβάφης

(ποίημα από το βιβλίο "Από τα Ποιήματα 1897-1933", Ίκαρος 1984)


http://www.kavafis.gr/lections/content.asp?id=139&author_id=

(διαβάζει ο Μίμης Σουλιώτης)

(μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος)