Η ουσία ήταν κάτι άλλο

Γράμμα από τη μαμά
Ι
Γράμμα από τη μαμά:
«Κι αν φύγουν όλοι, κόρη μου,

τι θ’ απογίνουμε εμείς που μένουμε;»


ΙΙ
Η θεία Αγγέλα ρωτά για σένα
κάθε φορά που 'ρχεται να μας δει
κι εγώ της απαντώ με υπεκφυγές
ή μήπως λέμε διαφυγές;
Ο γάτος πετάχτηκε απ’ το παράθυρο
κι εξαφανίστηκε
πράγματα των γάτων
πράγμα των ανθρώπων
Η παγωνιά έκαψε όλα τα δέντρα
μόνο μια λεμονιά κατάφερε και γλύτωσε
μόνη μέσα στην άγρια καταιγίδα
μας είπαν πως με τον καινούριο στρατηγό
τα πράγματα θ’ αλλάζανε
μ’ αν άλλαξε κάτι
ήταν για το χειρότερο
Ο μπακάλης της γωνίας πέθανε
καρδιακή προσβολή ή εμβολή
η γιαγιά σου η Μαρούχα πάντα με τους κιρσούς
κι η αδελφή σου με το έλκος
Αναρωτιέμαι αν βρέχει κατά κει
κάποιες φορές μετράω τη διαφορά ώρας
το ζήτημα των ημισφαιρίων
Μην μας ξεχνάς
που σ’ αγαπούμε τόσο.



Η ουσία

Μαθαίνει κανείς πως η ουσία
δεν ήταν τα βιβλία
δεν ήταν οι δίσκοι
δεν ήταν οι γάτες
δεν ήταν οι ανθισμένοι παράδεισοι
που ξεχύνονταν στα πεζοδρόμια
ούτε καν η πανσέληνος -λευκή-
στα παράθυρα
δεν ήταν η θάλασσα που έφτανε
τον ισοπεδωτικό μηρυκασμό της στο μώλο
ούτε οι φίλοι που δεν βλέπονται πια
ούτε οι δρόμοι της παιδικής ηλικίας
ούτ’ εκείνο το μπαρ που κάναμ’ έρωτα με το βλέμμα.

Η ουσία ήταν κάτι άλλο.



Πατροπαράδοτος πόνος

Έχω ένα πόνο εδώ,
στο μέρος της πατρίδας.



Στους Έλληνες πεσιμιστές

Το καλύτερο είναι να μη γεννιέσαι
αλλά στην περίπτωση που γεννηθείς
το καλύτερο είναι να μην είσαι εξόριστος.




Cristina Peri Rossi