[πάντα έγραφα ερωτικά ποιήματα για τις ξανθές γυναίκες - για τις μελαχρινές είναι παρέκκλισις]
(...)
Θέλοντας να σε κατακτήσω
Εισήλθα πια για τα καλά στην ενδοχώρα σου
Ώσπου κατακλινόμενος
Αφαίρεσα τη χρυσή μου προσωπίδα
Και μαζί
Όλο μου το παρελθόν
Καταλαμβάνοντας τη δικαιωμένη μου θέση
Σκύβω
Διπλώνω
Ικέτης
Τσιμπώ με το γένι μου την τρυφερή σου σάρκα
Ακροπατώντας στις ακρολοφίες σου
Ξετυλίγω τις ταινίες από το κορμί σου
Γυμνό το επιθυμώ
Γυμνό
Ολόγυμνο
Ξέρω καλά τι σημαίνει
Αυτή η ζέστη που με χτυπάει από την χαραμάδα σου
Εκεί που επισταμένα κρύβεται η ευχαρίστησή μου
Κι αποκρυπτογραφείται σε ρίγη
Ανατριχίλα και σπασμό
Αυτή η εξαίσια γεύση σου
Τα όξινα του κορμιού σου
Όμως πραγματικά ---
Τούτη είναι η πιο υγιής σκέψη
Που έκανα εδώ και καιρό
Μπορώ μάλιστα να το καταμαρτυρήσω
Ενώπιον άλλων πολλών
Πως το να σε λατρεύω έτσι αγάπη μου
Μου σώζει την ψυχή μου.
Γιάννης Αντιόχου
(απόσπασμα ποιήματος από το βιβλίο του "Εκπνοές", Ίκαρος, 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου