Δίψα

Ένας περίπατος

Κάτω στη θάλασσα περνάς
και χορεύει ο άμμος με τον άνεμο
αντρίκια
και σ' ερωτεύονται.
Η δόξα σου μεγάλη σαν πορτοκάλι
κι εγώ διψάω.



ζ'

Στη θάλασσα που μας διψάει
έλα
στη θάλασσα που μας υπάρχει
γείρε
η ωραία μου
κι η αγάπη μου
όπως μιλάς σε γεύομαι
κι όπως σιωπάς σ' ακούω



Ο δρόμος του φεγγαριού

Σπάζοντας στα δυο τη θάλασσα βγαίνει το φεγγάρι
και ταξιδεύει στο μικρό βοριά
που ξενυχτάει στα μαλιά σου.
Και όταν κατέβει χαμηλά στην τελευταία δροσιά σου
ώσπου να μεγαλώσουν τα νερά
και συ να με ζητήσεις



Αριθμητική Ονείρων

Θα βρω καινούργιους αριθμούς
ξανά να μετρήσω
τη θάλασσα και το κορμί σου.
Ο πρώτος θα 'ναι η φωτιά,
ο δεύτερος η νύχτα∙
από τον τρίτο και μετά
ποια λέξη θα μου αρνηθεί
ό,τι μου ζητήσεις
και όσα με ονειρευτείς;

Εικόνες καλοκαιριού

Μην ρίχνεις βράδυ στην καρδιά
τόσο φεγγάρι που θα βρω
να ταξιδέψω το κορμί σου;

Για φόρεσε την θάλασσα

να δω το κύμα πως σου πάει,

και δέσε τα μαλλιά σου με πουλιά

να φανεί ο ουρανός.

Έτσι να γυρνάς στον κόσμο

να σε λένε τα δέντρα ρίζα του νερού

κι εγώ σα βροχή στο σώμα σου να σε γιορτάζω.

Διονύσης Καρατζάς

(ποιήματα από τη συγκεντρωτική έκδοση "Ποιήματα 1972-1997", Διάττων, 1999 και οι "Εικόνες Καλοκαιριού" από την ποιητική συλλογή "Πότε μίλα, πότε φίλα", Μεταίχμιο, 2002)