Ίσως το σκεφτώ ξανά του χρόνου τέτοια μέρα…

Σκέφτηκα να σ' ερωτευτώ. Να διεισδύσω στον πρόσθιο θάλαμο του αριστερού ματιού σου απ’ την αφύλακτη βαμμένη βλεφαρίδα. Στο ύψος της ίριδος να σταθώ. Να δω τον κόσμο καστανό. Να ζουλιχτώ ανάμεσα στον λεπτοκαμωμένο δείκτη και τον ακριβοστολισμένο μέσο. Προκλητικά υγιής, με όχημα το λευκό φιλτραρισμένο τσιγαρόχαρτο, να μπω βαθιά στα σωθικά σου. Πυρακτωμένο άρωμα να εισπνεύσω απ’ τα μισάνοιχτα κουμπιά της φθινοπωρινής ζακέτας. Με βήχα διαμπερή να πεταχτώ απ’ τα σκασμένα χείλη κι αναίσθητος να πέσω στ’ όνομά σου. Σκέφτηκα να σ’ ερωτευτώ με λεπτομέρεια γυμνού δευτερολέπτου, μα το μετάνιωσα. Ίσως να το σκεφτώ ξανά του χρόνου τέτοια μέρα…

Αντώνης Τσόκος

(απόσπασμα από την ποιητική του συλλογή "Σουίνγκ με τ' άστρα", Γαβριηλίδης, 2013)