Τα νερά σου

(ποτάμι Φλώρινας)

Σε βλέπω μέσα απ' το νερό, μισός ποταμός, μισός ουρανός. Εγώ, μισή πρόσωπο, μισή καθρέφτης. Έλα να σε καθρεφτίσω. Θέλω να ντυθώ το νερό σου, εκείνο που καταλήγει στη θάλασσα, τη γεμάτη από σένα. Σε χρειάζομαι. Το κορμί λέξη αποξηραμένη. Πλύνε με, βρέξε με, ζωντάνεψε τη φύση μου, κύλα ως τις χαμένες μου πατρίδες. Τι κι αν φεύγεις; Δεν θα μ' εγκαταλείψεις ποτέ, γιατί όλα τα νερά γυρίζουν πίσω, με μια ενδιάμεση στάση στον ουρανό.

Ερασιτέχνης Άνθρωπος