Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Συνάντηση, 26 χρόνια μετά





Έπεσε με φόρα κατά πάνω μου, από το 1988, με όλα του τα μαχαίρια, τα σκουριασμένα που κάνουν τις καλύτερες πληγές, τα σκοτάδια, τις κραυγές, το χαλασμένο σιωπητήριο, το διάσημο πάντα με την ημερομηνία λήξης, την αδειανή ζωή, το ρήμαγμα και το ξετίναγμα. Το τραγούδι αυτό θα παίζεται πλέον μόνο με τα πλήκτρα της σάρκας μου και της ψυχής μου.


Ερασιτέχνης Άνθρωπος


3 σχόλια:

  1. Αυτό σημαίνει πως οι θύμισες βρίσκονται εντός σου και αποτελούν τις ευαίσθητες χορδές του πιάνου που "αγοράστηκε¨ πριν 26 χρόνια..Πολλά τα χρόνια... Η το αφήνεις να ακούγεται φάλτσο κατά το παίξιμο του.η το κουρδίζεις ξανά.Εσύ αποφασίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα χρόνια του είναι τόσα πολλά που με ξεπερνούν...
      ...όχι δεν θα το κουρδίσω, μα ούτε θα το αφήσω να συνεχίζει να παίζει φάλτσα, θα πάρω καινούριο.

      (ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο Κωνσταντίνε!)

      Διαγραφή