Ό,τι περίσσεψε απ' τις φωτογραφίες

Έκλεισες το τηλέφωνο
Κρυμμένη καλά
Πίσω απ' τη δόξα του ακουστικού
Που όσο πήγαινε ξέφτιζε σε παράσιτα
Κι απόμεινα να αντιμιλάω
Σε ένα μονότονο του του
Με τις παλιές μου λέξεις
-Όσες περίσσεψαν απ' τις φωτογραφίες-
Να κυλούν σαν κρίνα
Από τα αμίλητα σύρματα

Μεταξύ μας
Όλο αυτό ον καιρό
Δεν παριστάνω τον θλιμμένο

Απλά καμιά φορά

Αναρωτιέμαι αν υπάρχεις


Σταύρος Σταυρόπουλος

(ποίημα από το βιβλίο του "Δύο μέρη σιωπή, ένα μέρος λέξεις", Μεταίχμιο, 2009)