Όποιος με αγαπάει, παίρνει το τραίνο

όποιος με αγαπάει,
φροντίζει εγκαίρως να βγάλει εισιτήριο
κι ύστερα κάπου το ξεχνά.
το δίνει σε έναν ζητιάνο νομίζοντας πως είναι χαρτονόμισμα.
όποιος με αγαπάει,
φτιάχνει αποσκευές τέσσερις μήνες πριν την αναχώρηση.
μετά αλλάζει ο καιρός και λέει,
τι να τα κάνω τόσα μάλλινα μες στο κατακαλόκαιρο;
αρπάζει τη βαλίτσα του,
ανοίγει το παράθυρο
και την πετάει στο δρόμο.
όποιος με αγαπάει,
πάει και αράζει στο σταθμό το τελευταίο βράδυ,
για να είναι σίγουρα εκεί,
όταν σφυρίξει επιβίβαση ο κύριος σταθμάρχης.
τον παίρνει ο ύπνος, όμως, έτσι όπως είναι ξαπλωμένος στις γραμμές
και το πρωί η αμαξοστοιχία περνάει από πάνω του.
όποιος με αγαπάει,
παίρνει -μαζί μου- το τραίνο.




Γιάννης Αντάμης