Εαρινή Συμφωνία

Κλείνω τα βλέφαρα
κάτω απ' την ήρεμη νύχτα
κι ακούω να κελαηδούν μυριάδες άστρα
εκεί όπου σύρθηκαν τα δάχτυλά σου
πάνω στη σάρκα μου.

Είμαι
ο έναστρος ουρανός
του θέρους.

Τόσο βαθύς κι ωραίος
τόσο μεγάλος έγινα
απ' την αγάπη σου
που δε δύνεσαι πια
να μ' αγκαλιάσεις.

Αγαπημένη
έλα να μοιραστούμε
τα δώρα που μου 'φερες.

Ιδού το δάσος λυγίζει
απ' το βάρος των ανθών και των φύλλων του.


Γιάννης Ρίτσος

(απόσπασμα από το XVIII ποίημα της "Εαρινής Συμφωνίας", Κέδρος, 1986)