Εγώ χρειάζομαι τραύματα για να 'μαι
κείνος που είμαι, βέλη και ημερομηνίες
να καρφώνονται πάνω μου, πόνο δίχως αιτία
για να κλαίω τη μοίρα μου, ποθητή οδύνη,
αγαπημένο μαρτύριο, δίψα για αίμα, χαρά
θανάτου στα εχθρικά μου χέρια
που με θέλουν νεκρό για να μ' αγαπούνε
και μου ορμάνε από μέσα μου
και κάνουν τον τρόμο χαράκωμα και τη λύπη
στρατηγική της ήττας μου.
Εγώ χρειάζομαι τραύματα για να κοιτάζω
μ' αυτά -κόκκινα μάτια- τη μάχη
όπου πεθαίνω στα χέρια του εαυτού μου.
Juan Vicente Piqueras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου