Γενικά, όλοι μας, βιαζόμαστε να εκφέρουμε κρίσεις. Έχουμε γνώμη για όλα, ακόμα κι όταν δεν ξέρουμε τίποτε σχετικά με το αντικείμενο για το οποίο μιλάμε. Σπαταλούμε απεριόριστο χρόνο σε προβλέψεις, υπολογισμούς, υποθέσεις, αποφάσεις και κρίσεις, χωρίς να έχουμε σχεδόν τίποτε το δεδομένο, χωρίς καμία θεμελίωση. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή προσεγγίζουμε την κατανόηση των πραγμάτων μέσα από την περιορισμένη γνώση του εαυτού μας.
Αγνώστου
